Niewiele brakowało a z Weroniką i Matim byśmy się nie spotkali. Kiedy do nas napisali ich termin był zajęty. Po tygodniu jednak już przestał bo okazało się że ludzka fantazja nie zna granic i para postanowiła zarezerwować termin aby tylko zdobyć nasz wzór umowy. Dzisiaj się z tego śmiejemy, ale wtedy nie było nam do śmiechu wcale.
Jechaliśmy na ślub do Kielc i zaryzykowaliśmy telefon do Weroniki, a może jakimś cudem jeszcze nikogo innego nie wybrali. I wiecie co – szczęście nam dopisało. Weronika ucieszyła się mega a my jeszcze bardziej. Wiecie jak pięciolatek cieszy się na wymarzony prezent – no to właśnie my obie się tak cieszyłyśmy. Z tej radości spotkaliśmy się później na sesji narzeczeńskiej w Beskidach.

Sesja narzeczeńska w górach

Jedne sesje są miejskie, drugie zahaczają o architekturę w różnej postaci inne są w naturze a ta sesja była dzika jak lasy w które się zapuściliśmy. Skąd w ogóle pomysł na góry – bo prawie pod domem – ich domem. A my też za Beskidami zatęskniliśmy. Mimo, że z gór nie jesteśmy, nawet Tarnowskich, to kochamy je całymi serduchami. Z Wero i Matim spotkaliśmy się więc w Wiśle i trochę pobłądziliśmy po okolicznych zakamarkach. Nie wiemy czy więcej przegadaliśmy czy robiliśmy zdjęć, ale na pewno trudno było nam się rozstać.
To było wczesne letnie popołudnie, słońce grzało jak na środek lata przystało. No dobra bądźmy szczerzy – żar lał się z nieba tak, że każdy miał ochotę zaszyć się pod klimatyzatorem albo zamieszkać na dziale mrożonek dowolnego sklepu. Światło może nie było idealne i warunki dawały w kość, ale przy tej dwójce nie było potrzebne nic co jest idealne, raj dla oczu, aparatu i wogóle. Mają w sobie ogromne pokłady ciepła i miłości no i szaleństwa. Jak zobaczycie co się na ich weselu działo… na samo wspomnienie kąciki ust idą w górę

30